Τι σημαίνουν τα αποτελέσματα των εξετάσεων ορμονών του θυρεοειδούς; (μέρος δεύτερο)

Τι σημαίνουν τα αποτελέσματα των εξετάσεων ορμονών του θυρεοειδούς; 

Μέρος δεύτερο 

Στο προηγούμενο άρθρο μου (μέρος πρώτο) αναφέρθηκα στην ερμηνεία των ορμονικών εξετάσεων του θυρεοειδούς αδένα. Αναφέρθηκα επίσης επιγραμματικά στην περίπτωση όπου τα αποτελέσματα των εξετάσεων του θυρεοειδούς αδένα μπορεί να μην αντανακλούν την πραγματική εικόνα, δηλαδή να εμφανίζονται παθολογικά χωρίς να είναι. Αυτό συμβαίνει στο 1% των εξετάσεων των ορμονών του θυρεοειδούς αδένα και είναι απόρροια παρέμβασης κάποιων ουσιών στις μεθόδους μέτρησης των ορμονών. 

Ο ρόλος της βιοτίνης

Μια τέτοια ουσία είναι η βιοτίνη (βιταμίνη Β7) η οποία συχνά υπάρχει σε πολυβιταμινούχα σκευάσματα ή χρησιμοποιείται θεραπευτικά σε ορισμένα μεταβολικά νοσήματα καθώς και στην πολλαπλή σκλήρυνση.   

Η υποψία για παρέμβαση στη μέθοδο θα μπει όταν η κλινική εικόνα δεν ταιριάζει με τις εργαστηριακές εξετάσεις. Η μέτρηση τότε με μια διαφορετική μέθοδο, είναι το επόμενο βήμα με στόχο την αποφυγή λανθασμένης διάγνωσης και περιττής θεραπείας.  Στην περίπτωση βέβαια που είναι γνωστό ότι λαμβάνεται κάποιο σκεύασμα που μπορεί να παρέμβει στη μέτρηση, τότε χρήσιμο είναι και σε συνεννόηση με το γιατρό που μας παρακολουθεί, αν επιτρέπεται, να γίνεται σύντομη διακοπή πριν τη μέτρηση. 

Μια και μιλούμε για καταστάσεις όπου οι ορμόνες του θυρεοειδούς αδένα μπορεί να εμφανίζονται παθολογικές χωρίς να υπάρχει ουσιαστικό πρόβλημα του θυρεοειδούς αδένα ή της υπόφυσης που τον ελεγχθεί, αξίζει να αναφέρουμε ότι η παχυσαρκία μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της TSH. Όταν δεν υπάρχει σχετική συμπτωματολογία και τα αντισώματα είναι αρνητικά, μια ήπια αύξηση της TSH μπορεί να είναι απόρροια της παχυσαρκίας και όχι η αιτία όπως συχνά πιστεύεται. Η ακριβής αιτιολογία αυτού του φαινομένου δεν είναι γνωστή· ίσως αντανακλά την προσπάθεια του οργανισμού να κινητοποιήσει το μεταβολισμό προς απώλεια βάρους. Σε αυτή την περίπτωση αν τελικά το άτομο χάσει βάρος οδηγούμαστε σε πτώση της TSH μέσα στα φυσιολογικά όρια. 

Τα αντισώματα

Στη διερεύνηση τέλος των διαταραχών του θυρεοειδούς αδένα, συχνά συστήνονται και αντισώματα κατά του θυρεοειδούς, όπως τα αντισώματα της θυρεοειδικής υπεροξειδάσης (TPO) και της θυρεοσφαιρίνης (Tg). Τα αντισώματα είναι κανονικά τα «όπλα» του οργανισμού απέναντι στους εισβολείς όπως είναι οι ιοί και τα μικρόβια. Μπορεί όμως ο οργανισμός μας να επιτεθεί με αντισώματα εναντίον συγκεκριμένων οργάνων του, μη αναγνωρίζοντας τα ως δικά του, αλλά σαν ξένα. Αυτό συμβαίνει στα λεγόμενα «αυτοάνοσα νοσήματα», ένα από αυτά είναι η θυρεοειδίτιδα Hashimoto που είναι είναι η πιο συχνή αιτία υποθυροειδισμού.